W kolejnym wpisie z serii „Anatomia chatbota” zajmiemy się sprzątaniem naszego kodu oraz spróbujemy wprowadzić dependency injection.

Problem z DI oraz IoC w kontekście Bot Buildera jest taki, że – jak wspomniałem – dialogi są serializowane binarnie przez Bot Buildera. Niestety, nie wszystkie zależności, z których korzystamy są serializowalne lub też niekoniecznie chcemy je serializować. Oczywiście można je oznaczyć atrybutem NonSerialized i serializacja takiego dialogu się powiedzie, przy deserializacji jednak wylądujemy z jednym wielkim nullem :P

Rozwiązanie, które poniżej zaprezentuję nie jest idealne, gdyż bazuje ono na service locatorze (fuj!)… natomiast nic lepszego dotychczas nie wymyśliłem.

Zacznijmy od początku – używam Autofaca, więc przykłady bazują właśnie na nim. Instalujemy nugetowy pakiet Autofac.WebApi2:

Install-Package Autofac.WebApi2

W Global.asax, w metodzie Application_Start() tworzymy kontener IoC oraz ustawiamy domyślny dependency resolver na bazie tego kontenera:

var builder = new ContainerBuilder();

builder.RegisterApiControllers(Assembly.GetExecutingAssembly());
builder.RegisterAssemblyTypes(Assembly.GetExecutingAssembly());
builder.RegisterAssemblyTypes(BuildManager.GetReferencedAssemblies().Cast<Assembly>().ToArray());

var container = builder.Build();

GlobalConfiguration.Configuration.DependencyResolver = new AutofacWebApiDependencyResolver(container);

Mając powyższe ustawione, tworzymy dialog bazowy, który automatycznie będzie deserializował wszelkie zależności oznaczone atrybutem NonSerialized tuż po wykonaniu deserializacji, bazując na fakcie, że metoda oznaczona atrybutem OnDeserialized jest wywoływana każdorazowo po deserializacji binarnej:

[Serializable]
public abstract class AutoDeserializeDialog<T> : IDialog<T>
{
  [OnDeserialized]
  private void OnDeserialized(StreamingContext ctx)
  {
    foreach (FieldInfo field in obj.GetType().GetFields(BindingFlags.Instance | BindingFlags.Public | BindingFlags.NonPublic))
    {
      if (field.GetCustomAttributes<NonSerializedAttribute>().Any<NonSerializedAttribute>())
        field.SetValue((object) obj, GlobalConfiguration.Configuration.DependencyResolver.GetService(field.FieldType));
    }
  }

  public abstract Task StartAsync(IDialogContext context);
  {
    // do nothing
  }
}

Teraz wystarczy jedynie utworzyć dialog z nieserializowalnymi zależnościami i dziedziczyć z AutoDeserializeDialog<T>, na przykład:

[Serializable]
public class FeedbackDialog : AutoDeserializeDialog<string>
{
  [NonSerialized]
  private readonly BotAccessor _accessor;

  public FeedbackDialog(BotAccessor accessor)
  {
    _accessor = accessor;
  }

  // .......
}

Powyższa klasa AutoDeserializeDialog<T> jest dostępna w mojej paczce nugetowej o nazwie Tomaszkiewicz.BotFramework.WebApi – wystarczy więc ją dodać do swojego projektu oraz uzupełnić rejestrację w Global.asax, i można korzystać z powyższego hacka na deserializację Bot Buildera :)

W następnych częściach…

… nie mam zaplanowanych kolejnych wpisów w ramach serii „Anatomia chatbota”. Planuję natomiast przejść do sztucznej inteligencji w zastosowaniach związanych z chatbotami, acz prawdopodobnie będzie to seria pod zupełnie nową nazwą – zobaczymy! :)

Aby nie przegapić kolejnych wpisów zapraszam do śledzenia tego bloga, czy to przez kanał RSS, czy też poprzez stronę na Facebooku.